Skip to content

Wniosek o rozpowszechnienie materiałów z 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (ICSP 2018)

Wniosek podpisało 396 osób. Zapraszamy kolejne osoby do podpisania:
podpisz

dnia 18 stycznia 2019 r.

Sz. P. Andrzej Duda
Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
bdi@prezydent.pl

Sz. P. Mateusz Morawiecki
Prezes Rady Ministrów
kontakt@kprm.gov.pl

Sz. P. Marek Kuchciński
Marszałek Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej
listy@sejm.gov.pl

Sz. P. Stanisław Karczewski
Marszałek Senatu Rzeczypospolitej Polskiej
petycje@senat.gov.pl

Sz. P. Adam Bodnar
Rzecznik Praw Obywatelskich
biurorzecznika@brpo.gov.pl

Sz. P. Mikołaj Paweł Pawlak
Rzecznik Praw Dziecka
rpd@brpd.gov.pl

Sz. P. Jacek Czaputowicz
Minister Spraw Zagranicznych
skargi.wnioski@msz.gov.pl , petycje.skargi.wnioski@msz.gov.pl

Sz. P. Elżbieta Rafalska
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej
petycje@mrpips.gov.pl

Sz. P. Anna Zalewska
Minister Edukacji Narodowej
informacja@men.gov.pl

Sz. P. Zbigniew Ziobro
Minister Sprawiedliwości
skargi@ms.gov.pl

Wniosek o rozpowszechnienie materiałów z 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (International Conference on Shared Parenting 2018).

Działając na podstawie art. 241 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 1960 Nr 30 poz. 168) – zwanej dalej kpa – wnoszę o:

  1. Przetłumaczenie na język polski, a następnie udostępnienie na stronie internetowej organu administracji państwowej do którego jest kierowany niniejszy wniosek, wniosków końcowych z 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (International Conference on Shared Parenting 2018), która odbyła się w dniach 22-23 listopada 2018 roku w Strasburgu. Raport i wnioski końcowe z przedmiotowej konferencji dostępne są pod następującym adresem URL: https://petycja.eu/wp-content/uploads/2018/12/ICSPStrasbourg2018_finalreport_En.pdf
  2. Wystąpienie przez tutejszy organ administracji państwowej do organizatora 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (International Conference on Shared Parenting 2018) z wnioskiem o udostępnienie materiałów z przedmiotowej konferencji (referatów, wystąpień i wszelkich innych) wraz z uzyskaniem prawa do przetłumaczenia na język polski i ich dalszego opublikowania. Ponadto wnoszę do tutejszego organu administracji państwowej o przetłumaczenie na język polski materiałów (referatów, wystąpień i wszelkich innych) oraz ich udostępnienie w formie elektronicznej na stronie internetowej organu administracji państwowej do którego jest kierowany niniejszy wniosek. Dane organizatora konferencji są następujące:
    Angela Hoffmeyer Email: gs@twohomes.org
    Phone: +49-170-800 46 15
    Website: www.twohomes.org
  3. Na podstawie art. 237 § 1 kpa w zw. z art. 244 § 1 kpa wnoszę o rozpoznanie niniejszego wniosku bez zbędnej zwłoki.
  4. Na podstawie art. 244 § 2 kpa wnoszę o powiadomienie mnie na piśmie listem poleconym o sposobie załatwienia niniejszego wniosku

Uzasadnienie

W dniach 22-23 listopada 2018 roku w Strasburgu odbyła się 4 Międzynarodowa Konferencja na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (International Conference on Shared Parenting 2018).

Konferencję otworzyła Pani Gabriella Battani-Dragoni – zastępca Sekretarza Generalnego Rady Europy, która w swoim wystąpieniu[1] wskazała, że „upowszechnienia wspólnego rodzicielstwa leży w art. 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka: poszanowanie życia prywatnego i rodzinnego” oraz wskazała że  „wspólne rodzicielstwo powinno być wspierane w przypadku separacji i rozwodów”./

Wśród głównych wniosków podsumowujących konferencję, wskazano co następuje:

Pozostawienie opieki wyłącznie jednemu rodzicowi prowadzi do dysfunkcji.

Wyniki badań prowadzą do konkluzji w myśl której sprawowanie nad dziećmi opieki naprzemiennej ma korzystny wpływ na ich dobrostan i funkcjonowanie. Ponadto badania nie wykazały istotnych różnic pomiędzy młodzieżą wychowywaną w modelu pieczy naprzemiennej[2], a młodzieżą wychowywaną w strukturach rodzin „nuklearnych”[3] pod względem zdrowia psychicznego, rozwoju emocjonalnego i psychospołecznego.

Częste zmiany miejsca pobytu dzieci wynikające z modelu opieki naprzemiennej nie stanowią trudności i nie są obciążające zarówno dla dzieci jak i ich rodziców. Dzieci w wieku przedszkolnym wychowywane w modelu pieczy naprzemiennej wykazywały się równie wysokim poziomem dobrostanu psychicznego jak dzieci z rodzin pełnych.

Korzyści płynące z opieki naprzemiennej zaobserwowano również w przypadku bardzo małych dzieci i niemowląt, w wieku poniżej trzeciego roku życia: niezależnie od stopnia skonfliktowania rodziców, poziomu ich wykształcenia i dochodów – zrównoważona opieka świadczona przez obojga rodziców koreluje dodatnio z jakością relacji dziecka z rodzicami w okresie dojrzewania.

Konkludując, zarówno niemowlęta, dzieci jak i młodzież wychowywane wyłącznie przez jednego z rodziców, w odseparowaniu od drugiego rodzica są w znacznie gorszej sytuacji pod względem zdrowia fizycznego i wskaźników psychospołecznych od osób mających dwa miejsca zamieszkania.

Model opieki naprzemiennej powinien być szeroko promowany, także poprzez środki masowego przekazu, jak również implementowany do systemów prawnych.

Rozwiązania w których dziecko spędza co najmniej jedną trzecią czasu z każdym z rodziców mogą być zatem postrzegane jako pierwszy krok w kierunku wprowadzania opieki zrównoważonej.”

Pragnę zauważyć, że dnia 12 maja 2016 roku Komisja do Spraw Petycji Sejmu RP uchwaliła Dezyderat[4] nr 4 w sprawie podjęcia działań przeciwdziałających alienacji rodzicielskiej.

„Komisja do Spraw Petycji uznaje alienację rodzicielską, czyli ograniczanie czy pozbawianie dziecka kontaktów i rozwoju więzi z jednym z rodziców – za szczególnie ważny problem w obszarze polityki społecznej.

Alienacja rodzicielska jest efektem zachowań, występujących najczęściej w wyniku rozstania się (rozpadu związku – rozwodu) rodziców dziecka. Jednym z elementów alienacji jest przyznawanie głównej opieki nad dzieckiem jednemu z rodziców, co zarazem ogranicza kontakt z drugim z rodziców i w efekcie może wywoływać u dziecka wiele niepożądanych zachowań i zaburzeń. Zerwanie więzi między dzieckiem a jednym z rodziców jest dla tego dziecka krzywdą.

Każde dziecko dla swego prawidłowego rozwoju ma prawo i potrzebuje dobrej więzi z obojgiem rodziców.”

Szczególnego podkreślenia wymaga fakt, że Komisja do Spraw Petycji Sejmu RP w przedmiotowym Dezyderacie nr 4 z dnia 12 maja 2016 roku zwraca uwagę, iż w związku z krzywdą jaką doświadczają dzieci alienowane od jednego z rodziców, wskazane jest wystąpienie z odpowiednimi programami do pracowników socjalnych, sędziów, biegłych i kuratorów, psychologów, mediatorów, nauczycieli i innych, a w szczególności z programami edukacyjnymi i szkoleniami dla psychologów w tym zatrudnionych w OZSS, sędziów rodzinnych i kuratorów rodzinnych.

Nie bez znaczenia pozostaje również fakt, że dnia 2 października 2015r. większością głosów (46 za przy 2 wstrzymujących się) na 36 posiedzeniu została przegłosowana rezolucja 2079 (2015)  Rady Europy w sprawie “Równość i wspólna odpowiedzialność rodzicielska: rola ojców“ [5] [6]. Dotyka ona wielu aspektów działania wymiaru sprawiedliwości wobec małoletnich dzieci. Rada Europy zauważa, że ojcowie w obliczu prawa, praktyk i uprzedzeń są pozbawieni możliwości utrzymywania relacji z dziećmi. Rada Europy wzywa państwa członkowskie do wprowadzenia w swoich ustawodawstwach planów rodzicielskich, promowania odpowiedzialności i równości rodzicielskiej oraz wspólnego zamieszkania dziecka z każdym z rodziców. Rezolucja ta stanowi zbiór rozwiązań i dobrych praktyk w sferze prywatnej
i rodzinnej promującą równość kobiet i mężczyzn.

Rada Europy w przedmiotowej Rezolucji odwołuje się do treści art. 8 Europejskiej konwencji praw człowieka, która to Konwencja została ratyfikowana przez Rzeczpospolitą Polską.

Należy zauważyć, iż Zgromadzenie Parlamentarne Rady Europy wzywa Państwa członkowskie (w tym Polskę) do:

  • wprowadzenia do prawa krajowego zasady wspólnego zamieszkiwania [z dzieckiem przez każdego z rodziców] (W wersji angielskiej “principle of shared residence”) po separacji, ograniczając wszelkie wyjątki do przypadków nadużyć wobec dzieci lub ich zaniedbywania czy przemocy domowej – punkt 5.5 Rezolucji 2079 (2015)
  • zachęcania [do korzystania] oraz, gdy to wskazane, ustanowienia mediacji w ramach postępowania sądowego w sprawach rodzinnych z udziałem dzieci, w tym zarządzonych przez sąd sesji informacyjnych, w celu uświadomienia rodzicom, iż wspólne zamieszkiwanie [z dzieckiem przez każdego z rodziców] może być odpowiednim rozwiązaniem w świetle najlepiej pojętego interesu dziecka, oraz podejmowania działań na rzecz takiego rozwiązania – punkt 5.9 Rezolucji 2079 (2015)

oraz:

  • Zgromadzenie pragnie podkreślić, iż poszanowanie życia rodzinnego jest podstawowym prawem zawartym w Artykule 8 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka (ETS nr 5) oraz wielu międzynarodowych instrumentach prawnych. Dla rodzica i dziecka możność bycia razem stanowi konieczny element życia rodzinnego. Rozdzielenie dziecka i rodzica niesie za sobą nieodwracalne skutki dla relacji między nimi. O takim rozdzieleniu powinny orzekać wyłącznie sądy i tylko w wyjątkowych okolicznościach wiążących się z poważnym ryzykiem dla interesu dziecka. – punkt 3 Rezolucji 2079 (2015)
  • Ponadto, Zgromadzenie jest przekonane, że rozwijanie wspólnej odpowiedzialności rodzicielskiej pomaga w przełamywaniu stereotypów [związanych z płcią] na temat ról kobiet i mężczyzn w rodzinie i jest jedynie odbiciem zmian socjologicznych, które zaszły przez ostatnie pięćdziesiąt lat w zakresie tego, jak zorganizowana jest sfera prywatna i rodzinna. – punkt 4 Rezolucji 2079 (2015)

Z przykrością należy stwierdzić, że obecnie w Polsce w dalszym ciągu dochodzi do systemowego gwałcenia prawa dzieci do wychowania przez oboje rodziców w przypadku rodziców żyjących w rozłączeniu, zaś świadomość zalet opieki naprzemiennej wśród społeczeństwa, oraz osób decyzyjnych w Polsce jest znikoma. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że podczas 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa zabrakło prelegentów z Polski, co daje asumpt do twierdzenia, że tzw. krajowi eksperci podnoszący na gruncie krajowym szereg argumentów przeciwko opiece naprzemiennej doznaliby kompromitacji głosząc swoje poglądy na międzynarodowym forum ekspertów zajmujących się od wielu lat badaniami naukowymi dotyczącymi opieki naprzemiennej.

Dalej należy wskazać, że w Polsce w dalszym ciągu podnoszone są głosy przeciwko opiece naprzemiennej, zazwyczaj gołosłowne i wynikające z niewiedzy lub zakorzenionych stereotypów, wśród których warto przytoczyć następujące:

„Dla mnie akceptowalna opieka naprzemienna to jest np. taka, jaką znam z praktyki, również sądowej, tzn. kiedy rodzina ma domek, na jednym piętrze mieszka matka dzieci, na drugim piętrze mieszka ojciec, oni się z jakichś powodów rozstali, niekoniecznie wskutek rozwodu – bo np. byli związkiem nieformalnym – ale decydują się na to, żeby naprzemiennie sprawować opiekę nad dzieckiem czy dziećmi, czyli przez jedną część tygodnia opiekuje się ojciec, a przez drugą część tygodnia matka.”
– głos Senatora Antoniego Szymańskiego podczas wspólnego posiedzenia Komisji Rodziny, Polityki Senioralnej i Społecznej (nr 147), Komisji Ustawodawczej (nr 283) w dniu 21-11-2018[7]

„W ostatnich latach w sądowej praktyce niepodzielnie panuje stanowisko jednego centrum życiowego dziecka. Należy mieć na względzie, iż władza rodzicielska istnieje w interesie nie rodziców, lecz przede wszystkim w interesie małoletniego dziecka. Periodyczne zmiany osoby wykonującej władzę rodzicielską nie tylko nie mogą zapewnić dziecku należytego zaspokajania jego potrzeb, ale wręcz wyłączają jednolitość kierunku jego wychowania i wywierają ujemny wpływ na kształtowanie się świadomości dziecka”
– adwokat Katarzyna Frankiewicz-Burda w piśmie[8] Naczelnej Rady Adwokackiej z dnia 25 maja 2018 roku skierowanym do Komisji Ustawodawczej Senatu RP w toku konsultacji społecznych nad Projektem ustawy o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Kodeks karny – druk 776[9]

„Dobrą praktyką zmierzającą do przeciwdziałaniu problemowi alienacji rodzicielskiej mogłoby okazać się stworzenie sieci placówek, które specjalizowałyby się w prowadzeniu kontaktów i udostępniały pomieszczenia do ich odbywania”
– Justyna Podlewska w piśmie[10] Fundacji Dajemy Dzieciom Siłę z dnia 24 maja 2018 roku skierowanym do Komisji Ustawodawczej Senatu RP w toku konsultacji społecznych nad Projektem ustawy o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy, ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz ustawy – Kodeks karny – druk 776[11]

„Naprzemienne mieszkanie z każdym z rodziców (np. po dwa tygodnie) może wpłynąć niekorzystnie na psychikę dziecka i dezorganizować mu codzienne życie.”
– Prof. dr hab. Elwira Marszałkowska-Krześ w Opinii Ośrodka Badań, Studiów i Legislacji Krajowej Rady Radców Prawnych o projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks rodzinny i opiekuńczy oraz niektórych innych ustaw (UD 392)[12]

Reasumując przytoczone powyżej przykłady głosów przeciwnych opiece naprzemiennej można zauważyć, iż są one sprzeczne z wnioskami przedstawionymi przez światowych ekspertów w podsumowaniu 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (International Conference on Shared Parenting 2018), jak i również są sprzeczne z Rezolucją Rady Europy 2079 (2015). Trudno bowiem zgodzić się z twierdzeniem, że opieka naprzemienna jest tylko możliwa kiedy rodzina ma jeden „domek”. Twierdzenie, że „zmiany osoby wykonującej władzę rodzicielską … wywierają ujemny wpływ na kształtowanie się świadomości dziecka” stoi w oczywistej sprzeczności z wnioskami z przedmiotowej konferencji, z których warto ponownie w tym miejscu przytoczyć następujące: „Częste zmiany miejsca pobytu dzieci wynikające z modelu opieki naprzemiennej nie stanowią trudności i nie są obciążające zarówno dla dzieci jak i ich rodziców” oraz dalej „Korzyści płynące z opieki naprzemiennej zaobserwowano również w przypadku bardzo małych dzieci i niemowląt, w wieku poniżej trzeciego roku życia: niezależnie od stopnia skonfliktowania rodziców, poziomu ich wykształcenia i dochodów – zrównoważona opieka świadczona przez obojga rodziców koreluje dodatnio z jakością relacji dziecka z rodzicami w okresie dojrzewania.”

Należy zauważyć iż w cytowanym wcześniej Dezyderacie nr 4 z dnia 12 maja 2016 roku posłowie na Sejm słusznie wskazali, że „Jednym z elementów alienacji jest przyznawanie głównej opieki nad dzieckiem jednemu z rodziców, co zarazem ogranicza kontakt z drugim z rodziców i w efekcie może wywoływać u dziecka wiele niepożądanych zachowań i zaburzeń.” Niestety pomimo upływu ponad dwóch lat od daty uchwalenia Dezyderatu nr 4, pojawiają się głosy sprzeczne z przedmiotowym Dezyderatem i stanem wiedzy. Zamiast przeciwdziałać przyczynom alienacji rodzicielskiej, gdzie główną przyczyną alienacji rodzicielskiej jest przyznawanie na własność przez sądy dziecka jednemu z rodziców w przypadku ich rozstania, pojawiają się propozycje budowania sieci domów widzeń na godziny rodziców z dziećmi, co rzekomo miałoby rozwiązać problem przemocy alienacji rodzicielskiej.

W tym stanie rzeczy uważam, że zasadnym jest rozpowszechnienie w Polsce przez organy władzy publicznej wniosków i materiałów 4 Międzynarodowej Konferencji na Temat Wspólnego Rodzicielstwa (International Conference on Shared Parenting 2018), co z pewnością będzie wypełnieniem dyspozycji art. 3 ust 1 Konwencji o Prawach Dziecka (Dz.U. 1991 nr 120 poz. 526).

Z wyrazami szacunku
. . . . . . . . . . . . . . . . . . .


    Formularz podpisania wniosku

    Instrukcja

    1. przeczytaj wniosek
    2. wypełnij wszystkie pola formularza swoimi prawdziwymi danymi. Pola oznaczone * są wymagane do wysłania protestu.
    3. kliknij przycisk "podpisuję wniosek"

    Wniosek zostanie wysłany e-mailem do adresatów wymienionych w nagłówku pisma. Twoje dane osobowe zostaną wysłane do w/w adresatów ale nie będą nigdzie opublikowane. Kopia wniosku zostanie wysłana na Twój e-mail.

    Imię i nazwisko*

    Email*

    Adres zamieszkania (ulica nr domu/lokalu)*

    Kod pocztowy*

    Miejscowość*

    Kraj

    [mailpoetsignup mailpoetsignup-271 mailpoet_list_1 "- chcę być informowany o dalszych działaniach społeczności"]


    Co jeszcze możesz zrobić?
    – wysłać emaila do członków Komisji Rodziny, Komisji Polityki Senioralnej i Społecznej oraz Komisji Ustawodawczej z prośbą o uwzględnienie w pracach legislacyjnych (druk 776) wniosków z konferencji ICSP 2018:
    wyślij
    – udostępnić wniosek znajomym na facebooku lub za pomocą kodu QR: [dqr_code post_id=””]

    Przypisy:


    Published inopieka naprzemiennaopieka równoważnaopieka wspólnaprawa dzieckaprawo dziecka do obojga rodzicówwniosek

    One Comment

    Dodaj komentarz

    Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *