Skip to content

Opieka naprzemienna najlepszym modelem opieki nad dziećmi w sytuacji rozstania się rodziców

Dr Renata Sikora, oraz Prof. UKSW, dr hab. Elżbieta Trzęsowska-Greszta w kwartalniku naukowym Fides et Ratio [ISSN 2082-7067 1(25)2016] wskazują wprost że opieka naprzemienna jest najlepszym modelem opieki nad dzieckiem w przypadku rozstania się rodziców.

“Liczne badania, przeprowadzone w wielu krajach na świecie, pokazały, że dzieci w opiece naprzemiennej wykazują lepsze wyniki we wszystkich badanych obszarach, zarówno w psychologicznym dobrostanie, jak fizycznym samopoczuciu, a także – w poziomie sytuacji ekonomicznej. Wykazano, że dzieci objęte opieką naprzemienną – w porównaniu do dzieci objętych przeważającą opieką jednego z rodziców – odczuwają większe zadowolenie i satysfakcję z życia, są bardziej zadowolone z tego, jak wyglądają i kim są (wyższa samoocena), mają większe poczucie autonomii, lepszą komunikację i jakość relacji z ojcem i matką, odczuwają wyższe wsparcie psychiczne ze strony obojga rodziców, mają lepsze relacje z rówieśnikami, odczuwają większą satysfakcję z uczęszczania do szkoły, nie są ofiarami prześladowań wśród rówieśników, wykazują niższy odsetek problemów i zaburzeń psychicznych, mają także większe zasoby materialne (Bauserman 2002;Vanassche, Matthijs i Swicegood 2013, Videon 2002). Tak więc, wyniki licznych badań zgodnie pokazują, że opieka naprzemienna nad dziećmi – po rozwodzie ich rodziców – jest zdecydowanie bardziej korzystna niż inne typy opieki. Badania nad dziećmi wychowywanymi głównie przez jednego z rodziców, pokazały, że z kolei taki model wpływa negatywnie na rozwój emocjonalny dziecka, obniża poczucie jego wartości, zwiększa zapadalność dziecka na zaburzenia psychiczne i fizyczne oraz pociąga za sobą wiele innych negatywnych konsekwencji (Bergstrom i wsp. 2013, Fabricius i Luecken, 2007).
(…) warto zaznaczyć, że nie ma jednego uniwersalnego rozwiązania, które byłoby odpowiednie dla każdej rodziny. Należy więc dostosować model opieki do konkretnej sytuacji. Jednakże pozbawienie dziecka jednego z rodziców jest najmniej korzystnym dla niego rozwiązaniem, od którego są tylko nieliczne wyjątki (np. choroba psychiczna, przemoc, brak więzi, inne – nie poddające się terapii).”

pobierz PDF Fides_et_Ratio_1-25-2016_Greszta_Sikora_Opieka-naprzemienna

Published inopieka naprzemiennaopieka równoważnaopieka wspólna

2 komentarze

  1. Bogusław Rychter Bogusław Rychter

    Pani prof. Elżbieta Trzęsowska-Greszta należy do psychologów nie mających problemów z logicznym myśleniem, jasnym formułowaniem wypowiedzi, Tzw “dobro dziecka” nie jest dla pani Profesor wytrychem do kariery a moralnym aksjomatem. Jej błyskotliwe wystąpienie w Sejmie https://www.youtube.com/watch?v=nTYr56XCt48 w 2016 roku właśnie na temat opieki naprzemiennej jest punktem zwrotnym polskiej psychologii w podejściu do tragedii dzieci traktowanych jak majątek do podziału, nie tylko przez rozwodzących się rodziców ale przez pasożytującym na rozwodach przemyśle rozwodowym, w którym czarną rolę bardzo często grali i grają biegli-psycholodzy z RODKów a obecnie z OZSS.

  2. […] widzenia dzieci i rodziców kwestię realnego wprowadzenia do obiegu prawnego instytucji OPIEKI NAPRZEMIENNEJ, jako jedynej realnej i skutecznej gwarancji na zachowanie wzajemnego prawa dzieci […]

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *