Skip to content

Wniosek – Art. 241 kpa – o skierowanie pracowników merytorycznych OZSS na szkolenie dotyczące nabycia wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie rozpoznawania syndromu alienacji rodzicielskiej.

Od 08 marca 2017r. wniosek złożyło 7701 osób. Dziękujemy wszystkim za aktywny wkład w działania na rzecz ochrony praw dzieci.

Działając na podstawie art. 241 Ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. 1960 Nr 30 poz. 168) – zwanej dalej kpa – wnoszę o:

  1. Skierowanie psychologów i pedagogów zatrudnionych w Opiniodawczych Zespołach Sądowych Specjalistów funkcjonujących w ramach struktury tutejszego Sądu Okręgowego, na szkolenie dotyczące nabycia wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie rozpoznawania syndromu alienacji rodzicielskiej, a prowadzone przez Centrum Pracy Socjalnej i Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie, bądź na inne analogiczne szkolenie prowadzone przez inną jednostkę.
  2. Na podstawie art. 237 § 1 kpa w zw. z art. 244 § 1 kpa wnoszę o rozpoznanie niniejszego wniosku bez zbędnej zwłoki.
  3. Na podstawie art. 244 § 2 kpa wnoszę o powiadomienie mnie na piśmie listem poleconym o sposobie załatwienia niniejszego wniosku.

Uzasadnienie

Dnia 12 maja 2016 roku Komisja do Spraw Petycji Sejmu RP uchwaliła Dezyderat1 nr 4 w sprawie podjęcia działań przeciwdziałających alienacji rodzicielskiej.

„Komisja do Spraw Petycji uznaje alienację rodzicielską, czyli ograniczanie czy pozbawianie dziecka kontaktów i rozwoju więzi z jednym z rodziców – za szczególnie ważny problem w obszarze polityki społecznej.
Alienacja rodzicielska jest efektem zachowań, występujących najczęściej w wyniku rozstania się (rozpadu związku – rozwodu) rodziców dziecka. Jednym z elementów alienacji jest przyznawanie głównej opieki nad dzieckiem jednemu z rodziców, co zarazem ogranicza kontakt z drugim z rodziców i w efekcie może wywoływać u dziecka wiele niepożądanych zachowań i zaburzeń. Zerwanie więzi między dzieckiem a jednym z rodziców jest dla tego dziecka krzywdą.
Każde dziecko dla swego prawidłowego rozwoju ma prawo i potrzebuje dobrej więzi z obojgiem rodziców.”

Fakt stosowania przemocy wobec dzieci polegającej na izolowaniu i ograniczaniu dziecku naturalnego prawa do równego wychowania i miłości obojga rodziców dostrzegł doradca społeczny Rzecznika Praw Dziecka dnia 12 maja 2016 roku podczas posiedzenia Sejmowej Komisji do Spraw Petycji.
Doradca społeczny Rzecznika Praw Dziecka Sędzia Agnieszka Rękas2

„WYKLUCZENIE RODZICIELSKIE w stosunku do dziecka JEST NAJGORSZĄ KRZYWDĄ , JAKĄ MOŻNA ZROBIĆ DZIECKU, dziecko powinno się wychowywać, jeżeli nie w pełnej rodzinie, to w pełnej opiece i miłości rodzicielskiej.”

Prawo do utrzymywania i podtrzymywania więzi pomiędzy osobami bliskimi, w szczególności gdy jedna z nich jest dzieckiem, jest postrzegane jako podstawowy element życia prywatnego i rodzinnego. Orzecznictwo Europejskiego Trybunału Praw Człowieka3, traktuje działania zmierzające do zerwania więzi pomiędzy rodzicem a dzieckiem, jako naruszenie art. 8 Konwencji z 4 listopada 1950 r. o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności.
Zgodnie z treściami zawartymi w Informatorze dla osób dotkniętych przemocą w rodzinie4, opracowanymi i publikowanymi przez Ministerstwo Sprawiedliwości, oraz Ministerstwo Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej, oraz Karcie5 praw osoby dotkniętej przemocą w rodzinie opracowanej i publikowanej przez Ministerstwo Sprawiedliwości, przemoc w rodzinie została zdefiniowana w art. 2 pkt 2 ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie. Zgodnie z tą definicją:

„Przemoc w rodzinie to wszystkie jednorazowe lub powtarzające się działania lub zaniechania osoby najbliższej, wspólnie zamieszkującej lub gospodarującej, zmuszające Cię do zachowań wbrew Twej woli, w szczególności narażające Cię na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia, naruszające Twoja godność, nietykalność cielesną, wolność, w tym seksualną, powodujące szkody na Twoim zdrowiu fizycznym lub psychicznym, a także wywołujące cierpienia i krzywdy moralne.”

Najczęstsze formy przemocy w rodzinie to:
Przemoc psychiczna, np. obrażanie, wyzywanie, wyśmiewanie, szydzenie, okazywanie braku szacunku, poniżanie w obecności innych osób, kontrolowanie i ograniczanie kontaktu z bliskimi, poddawanie stałej krytyce.”

Nie ulega zatem najmniejszej wątpliwości, że naruszanie naturalnego prawa dziecka do równej opieki i miłości obojga rodziców jest najgorszą krzywdą jaką można zrobić dziecku, stanowi wobec dziecka przemoc.

Komisja do Spraw Petycji Sejmu R.P. w przedmiotowym Dezyderacie zwraca uwagę, iż w związku z krzywdą jaką doświadczają dzieci alienowane od jednego z rodziców, wskazane jest wystąpienie z odpowiednimi programami do pracowników socjalnych, psychologów, mediatorów, nauczycieli i innych, a w szczególności z programami edukacyjnymi i szkoleniami dla psychologów i pedagogów, w tym zatrudnionych w OZSS.

Pragnę zauważyć, iż w wyniku działań obywateli, Ministerstwo Sprawiedliwości6 pismem z dnia 21 września 2016 roku wysłanym do Prezesów wszystkich Sądów Apelacyjnych – znak DSRiN-II-055-4/16, oraz Komenda Główna Policji7 pismem z dnia 29 września 2016 roku – znak EP-2443/16 podjęły stosowne działania w sprawie rozpowszechnienia Dezyderatu nr 4, a zmierzające do powstrzymania przemocy wobec dzieci, którą jest alienacja rodzicielska.

W przedmiotowym piśmie z dnia 21 września 2016 roku Ministerstwo Sprawiedliwości zobowiązało Prezesów Sądów Apelacyjnych do zapoznania z treścią Dezyderatu nr 4 pracowników opiniodawczych zespołów sądowych specjalistów.

Nie ulega najmniejszej wątpliwości, iż samo zapoznanie pracowników merytorycznych OZSS z pojęciem alienacji rodzicielskiej zawartym w Dezyderacie nr 4 Komisji do Spraw Petycji Sejmu RP nie jest wystarczającym działaniem, bowiem koniecznym i uzasadnionym jest nabycie wiedzy, umiejętności i kompetencji w zakresie rozpoznawania syndromu alienacji rodzicielskiej przez pracowników merytorycznych OZSS.

Dalej należy zauważyć, że Amerykańskie Towarzystwo Psychologiczne – American Psychological Association (APA) – stowarzyszenie psychologiczne liczące 130 000 członków na całym świecie stwierdza8:

“Dzieci, które były poddawane przemocy psychicznej (Alienacja Rodzicielska) cierpią później na zaburzenia lękowe, stany depresyjne, niską samoocenę, mają objawy stresu pourazowego oraz dochodzi wśród nich do prób samobójczych w takim samym stopniu, a nierzadko w stopniu większym, niż dzieci będące ofiarami przemocy fizycznej lub przemocy seksualnej.”

Mając na względzie fakt, iż do tej wyrafinowanej i wyrachowanej formy przemocy wobec dzieci, jaką jest alienacja rodzicielskie dochodzi w Polsce na masową skalę, koniecznym jest nabycie przez pracowników merytorycznych OZSS specjalistycznej wiedzy i umiejętności w zakresie rozpoznawania i diagnozowania syndromu alienacji rodzicielskiej i dzieci.
Pragnę zauważyć, że specjalistyczne szkolenie dotyczące syndromu alienacji rodzicielskiej jest prowadzone i oferowane przez Centrum Pracy Socjalnej i Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej w Koninie ul. Ks. Jerzego Popiełuszki 4, 62-510 Konin tel. (63) 249 71 60, e-mail: praca.socjalna@konin.edu.pl www.pwsz.konin.edu.pl
– pod nazwą „Szkolenie zakresie diagnozowania i rozpoznawania syndromu alienacji rodzicielskiej”. Harmonogram szkolenia, oraz szczegółowe informacje dostępne są pod następującym adresem URL:
http://www.pwsz.konin.edu.pl/media_pliki/file/34151_pl_szkolenie-dot.-syndromu-pas.pdf
Wskazać dodatkowo należy, że odpłatność w przedmiotowym szkoleniu nie jest wysoka – tj. 360 zł za osobę biorącą udział w szkoleniu trwającym 18 godzin.
Biorąc pod uwagę fakt, iż analogiczne szkolenia dotyczące syndromu alienacji rodzicielskiej mogą być prowadzone przez inne jednostki naukowe, instytucje tudzież organizacje na terenie Polski, zwracam się z wnioskiem o skierowanie pracowników OZSS na wskazane powyżej szkolenie, bądź szkolenie analogiczne dotyczące tej samej tematyki, a prowadzone przez inną jednostkę.
Mając na względzie ratyfikowaną przez Rzeczpospolitą Polską Konwencją o Prawach Dziecka (przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989 r.) (Dz. U. z 1991r. Nr 120, poz. 526.), pozytywne rozpatrzenie niniejszego wniosku będzie stanowić wywiązanie się przez Rzeczpospolitą Polską z zapisów ratyfikowanej Konwencji, a w szczególności art. 3, oraz art. 19 przedmiotowej Konwencji.

Łączę wyrazy szacunku
. . . . . . . .

  1. http://orka.sejm.gov.pl/opinie8.nsf/nazwa/pet_d4/$file/pet_d4.pdf
  2. http://www.sejm.gov.pl/sejm8.nsf/biuletyn.xsp?skrnr=PET-21 , http://orka.sejm.gov.pl/zapisy8.nsf/0/47729A37FFB74BA1C1257FB900491D30/%24File/0059608.pdf
  3. Zob. np. decyzję Europejskiej Komisji Praw Człowieka w sprawie Jonsson v. Szwecja z dnia 7grudnia 1987 r., skarga nr 12495/86, DR 54/187: „Naturalna więź między rodzicem i dzieckiem ma podstawowe znaczenie i (..) poszanowanie życia rodzinnego, w rozumieniu art. 8 oznacza, iż nie można odmówić tego kontaktu, chyba że istnieją poważne powody usprawiedliwiające taką ingerencję”, A. Nowicki w: Europejska Konwencja Praw Człowieka. Wybór orzecznictwa, Warszawa 1999, poz. 1217, s. 366. Zob. też orzeczenia Międzynarodowego Trybunału Praw Człowieka powołane przez M. Grudzińską (w:) Kontakty z dziećmi. Sądowe ustalenie. Orzecznictwo. Wzory, Warszawa 2000, s. 49 – 53. Między innymi w sprawie A. Schultz i M. Schultz przeciwko Polsce (Decyzja ETPC z dnia 8 stycznie 2002 r., LEX nr 50239) Trybunał stwierdził, że „utrzymywanie wzajemnego kontaktu między rodzicami i dzieckiem stanowi podstawowy element życia rodzinnego a krajowe środki ograniczające takie kontakty są równoznaczne z ingerencją w prawo chronione przez art. 8 Konwencji”. W licznych orzeczeniach można też spotkać następujące stwierdzenie: „Wzajemne cieszenie się swoją obecnością przez rodzica i dziecko stanowi podstawowy element życia rodzinnego, a środki przewidziane w prawie krajowym je utrudniające sprowadzają się do ingerencji w prawo chronione w art. 8 Konwencji (Tak ETPC w wyroku z dnia 27 kwietnia 2000 r. w sprawie K. i T. v. Finlandia, LEX nr 76876. Podobnie we wcześniejszym orzeczeniu (wyrok ETPC z dnia 8 lipca 1987 r. w sprawie B. v. Wielka Brytania, LEX nr 81022) znalazło się stwierdzenie: „Wzajemne korzystanie przez rodzica i dziecko ze swej obecności stanowi podstawowy element życia rodzinnego”.
  4. https://ms.gov.pl/pl/dzialalnosc/przeciwdzialanie-przemocy-w-rodzinie/osoby-dotkniete-przemoca-w-rodzinie/materialy-informacyjne/informator-dla-osob-dotknietych-przemoca-w-rodzinie/download,2157,0.html
  5. https://ms.gov.pl/pl/dzialalnosc/przeciwdzialanie-przemocy-w-rodzinie/osoby-dotkniete-przemoca-w-rodzinie/materialy-informacyjne/karta-praw-osoby-dotknietej-przemoca-w-rodzinie-/download,2205,1.html
  6. https://petycja.eu/kopie-pisma-ms-do-prezesow-sadow-apelacyjnych-w-spr-dezyderatu-nr-4/
  7. https://petycja.eu/kgp-rozpowszechnia-dezyderat-nr-4/
  8. http://www.apa.org/news/press/releases/2014/10/psychological-abuse.aspx
Wniosek podpisało 7701 sygnatariuszy.

    Instrukcja podpisania wniosku

    1. przeczytaj wniosek
    2. wypełnij wszystkie pola formularza swoimi prawdziwymi danymi
    3. kliknij przycisk "podpisuję wniosek"

    Wniosek zostanie wysłany emailem na adres wybranego sądu okręgowego. Twoje dane osobowe zostaną wysłane do w/w adresatów wniosku ale nie będą nigdzie opublikowane. Kopia wniosku zostanie wysłana na Twój email. Odpowiedź od urzędu powinna nadejść bez zbędnej zwłoki, nie później jednak niż w terminie 14 dni od dnia złożenia wniosku.

    Formularz podpisania wniosku

    Wybierz sąd, przy którym działa OZSS

    Imię i nazwisko

    Email

    Adres zamieszkania (ulica nr domu/lokalu)

    Kod pocztowy

    Miejscowość

    Kraj

    [mailpoetsignup mailpoetsignup-271 mailpoet_list_1 "- chcę być informowany o dalszych działaniach społeczności"]