Skip to content

O ratyfikację Protokołu fakultatywnego do Konwencji o Prawach Dziecka w sprawie procedury składania zawiadomień, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniu 19 grudnia 2011 r.

Informacja o petycji w BIP Ministerstwa Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej: http://www.mpips.gov.pl/bip/petycje/rejestr-petycji/rejestr-petycji1/art,8292,petycja-55-wielokrotna.html

Szanowny Pan
Andrzej Duda
Prezydent R.P.

Szanowny Pan
Marek Kuchciński
Marszałek Sejmu R.P.

Szanowny Pan
Stanisław Karczewski
Marszałek Senatu R.P.

Szanowna Pani
Beata Szydło
Prezes Rady Ministrów

Szanowny Pan
Zbigniew Ziobro
Minister Sprawiedliwości

Szanowny Pan
Dr Adam Bodnar
Rzecznik Praw Obywatelskich

Szanowny Pan
Marek Michalak
Rzecznik Praw Dziecka

Szanowna Pani
Elżbieta Rafalska
Minister Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej

Szanowna Pani
Anna Zalewska
Minister Edukacji Narodowej

PETYCJA

Działając na podstawie art. 2.1 Ustawy z dnia 11 lipca 2014r. o petycjach (Dz.U. 2014 poz. 1195) – zwanej dalej Ustawą o petycjach, działając w interesie własnym na podstawie art. 2.2. pkt 2 Ustawy o petycjach, oraz działając w interesie publicznym na podstawie art. 2.2 pkt 1 Ustawy o petycjach domagam się:

Wyrażenie zgody w ustawie na ratyfikowanie przez Rzeczpospolitą Polską Protokołu fakultatywnego do Konwencji o Prawach Dziecka w sprawie procedury składania zawiadomień, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniu 19 grudnia 2011 r.

Uzasadnienie

23 grudnia 1991 roku Rzeczpospolita Polska ratyfikowała w drodze ustawy Konwencję o Prawach Dziecka przyjętą przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych dnia 20 listopada 1989r. Doniosłość konwencji oraz jej znaczenie, jak i również konieczność przestrzegania przez demokratyczne państwo prawne zapisów zawartych w preambule ww. Konwencji, oraz jej poszczególnych artykułach nie wymaga dowodzenia.

Z przykrością należy stwierdzić, iż wskazana powyżej Konwencja o Prawach Dziecka mimo ratyfikowania przez Rzeczpospolitą Polską jest martwym aktem prawnym, bowiem wywiązywanie się przez Rzeczpospolitą Polską z zapisów Konwencji nie podlega żadnej kontroli.
Organem sądowym, który w ramach kontroli judykacyjnej może dokonać sprawdzenia przestrzegania i prawidłowego interpretowania przez Państwo-Stronę Konwencji o Prawach Dziecka jest Komitet Praw Dziecka. Uprawnienia Komitetu Prawa Dziecka, oraz uprawnienia dziecka bądź też innej osoby wskazującej na gwałcenie przez Państwo-Stronę Konwencji o Prawach Dziecka zostały zawarte Protokole fakultatywnym do Konwencji o Prawach Dziecka w sprawie procedury składania zawiadomień, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniu 19 grudnia 2011 r. Niestety, wymieniony III Protokół fakultatywny nie został do dziś ratyfikowany w drodze ustawy przez Rzeczpospolitą Polską, co skutkuje tym, że żadne dziecko w Polsce, ani też inna osoba nie posiada możliwości wystąpienia do Komitetu Praw Dziecka ze skargą przeciwko Rzeczpospolitej Polskiej w przypadku domniemania naruszania praw dziecka zagwarantowanych Konwencją o Prawach Dziecka.

Należy zauważyć, iż w Polsce dochodzi do systemowej przemocy wobec dzieci w przypadku rozstania się rodziców, zaś skala nadużyć wobec dzieci nie ogranicza się li tylko i wyłącznie do tego obszaru, bowiem dochodzi do masy nadużyć i krzywdzenia dzieci przy podejmowaniu decyzji o umieszczaniu dzieci w pieczy zastępczej i instytucjonalnej, jak i również podczas przysposobienia dziecka przez osoby obce dziecku.

Fakt stosowania przemocy przez sądy rodzinne wobec dzieci został już dostrzeżony przez Sejmową Komisję do Spraw Petycji, oraz Doradcę społecznego Rzecznika Praw Dziecka Sędzię Agnieszkę Rękas, którzy w Sejmie 1 12 maja 2016 roku wprost wskazali:

Komisja do Spraw Petycji Sejmu RP – Dezyderat do Premiera R.P.:

„JEDNYM Z ELEMENTÓW ALIENACJI JEST PRZYZNAWANIE GŁÓWNEJ OPIEKI NAD DZIECKIEM JEDNEMU Z RODZICÓW, co zarazem ogranicza kontakt z drugim z rodziców i w efekcie może wywoływać u dziecka wiele niepożądanych zachowań i zaburzeń.”

Jak i również ten fakt przemocy został zauważony przez RPD:
Doradca społeczny Rzecznika Praw Dziecka Sędzia Agnieszka Rękas

„WYKLUCZENIE RODZICIELSKIE w stosunku do dziecka JEST NAJGORSZĄ KRZYWDĄ , JAKĄ MOŻNA ZROBIĆ DZIECKU, dziecko powinno się wychowywać, jeżeli nie w pełnej rodzinie, to w pełnej opiece i miłości rodzicielskiej.”

Wskazać należy, iż Sądy Powszechne Rzeczypospolitej Polskiej w uzasadnieniach swoich postanowień powołują się na tzw. „dobro dziecka” – które to odwołanie, jak można domniemywać, jest nawiązaniem do art. 3 ust. 1 Konwencji o Prawach Dziecka. Niestety ponownie należy wskazać, że brak możliwości przeprowadzenia kontroli judykacyjnej orzeczeń polskich sądów przez Komitet Praw Dziecka w zakresie przestrzegania i prawidłowego interpretowania Konwencji o Prawach Dziecka, skutkuje tym, że najgorszą krzywdę wyrządzaną dzieciom można wytłumaczyć rzekomym „dobrem dziecka”.

Sytuacja jest tym bardziej kuriozalna, bowiem Rzecznik Praw Dziecka nieskutecznie i bez należytej determinacji podejmował dwukrotnie starania o ratyfikację Protokołu fakultatywnego do Konwencji o Prawach Dziecka w sprawie procedury składania zawiadomień, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniu 19 grudnia 2011 r, poprzez następujące wystąpienia generalne:

  1. Wystąpienie RPD 2 do Ministra Edukacji Narodowej z dnia 4 grudnia 2013r – znak ZSM/500/3/2013/AJ
  2. Wystąpienie RPD 3 do Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 27 sierpnia 2014r – znak ZSM/500/I/2014/AJ

Szczególnego podkreślenia wymaga to, że Minister Edukacji Narodowej 4 stwierdził swoją niewłaściwość i pismem z dnia 10 lutego 2014r – znak DSWM.IV.045.2.2014 – przekazał sprawę do dalszego procedowania Ministrowi Pracy i Polityki Społecznej, który to Minister Pracy i Polityki Społecznej, jak wynika z informacji umieszczanych na stronie Biura Rzecznika Praw Dziecka, nie podjął żadnych działań od roku 2014 (przez okres 2 lat), a zmierzających do ratyfikacji przedmiotowego III Protokołu fakultatywnego. Rzecznik Praw Dziecka zaniechał dalszych interwencji w tej sprawie, pomimo braku jakiejkolwiek odpowiedzi od Ministra Pracy i Polityki Społecznej na wystąpienie z dnia 27 sierpnia 2014r.

Nie bez znaczenia pozostaje stanowisko wyrażone przez Pana Macieja Jakubowskiego, podsekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji Narodowej, który dnia 4 września 2013r w odpowiedzi na interpelację nr 20506 5 (Sejm VII Kadencji) wskazał co następuje:

„Strona rządowa jest przekonana, że związanie Rzeczypospolitej Polskiej Protokołem fakultatywnym do Konwencji o prawach dziecka w sprawie procedury składania zawiadomień przyczyni się do wzmocnienia statusu dziecka jako podmiotu praw. Wejście w życie ww. protokołu może wpłynąć na poprawę wdrażania w Polsce praw dziecka, w tym na poprawę funkcjonowania krajowych mechanizmów ochrony praw dziecka.
Ukształtowanie się praktyki stosowania protokołu oraz orzecznictwa Komitetu Praw Dziecka, co nastąpi dopiero po wejściu w życie protokołu, pozwoli bowiem uzyskać niezbędną wiedzę dotyczącą sposobu interpretacji postanowień Konwencji o prawach dziecka i dwóch pierwszych protokołów fakultatywnych do tej konwencji oraz obowiązków nakładanych na państwa w ramach nowej procedury i tym samym stworzy możliwość przeanalizowania realizacji praw dziecka w Polsce w celu wyeliminowania potencjalnych obszarów ich naruszeń.
Zgodnie z art. 12 ust. 2 ustawy z dnia 14 kwietnia o umowach międzynarodowych (Dz. U. Nr 39, poz. 443, z 2002 r. Nr 216, poz. 1824, z 2010 r. Nr 213, poz. 1395 oraz z 2011 r. Nr 117, poz. 676) związanie Polski przedmiotowym protokołem będzie wymagało ratyfikacji za uprzednią zgodą wyrażoną w ustawie, ze względu na art. 89 ust. 1 pkt 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 483, z 2001 r. Nr 28, poz. 319, z 2006 r. Nr 200, poz. 1471 oraz z 2009 r. Nr 114, poz. 946).”

Mając na względzie powyższe okoliczności wskazujące na bezczynność, lub jedynie podejmowanie od roku 2013 iluzorycznych działań przez Rzeczpospolitą Polską w zakresie ratyfikowania w drodze ustawy Protokołu fakultatywnego do Konwencji o Prawach Dziecka w sprawie procedury składania zawiadomień, przyjętego przez Zgromadzenie Ogólne Narodów Zjednoczonych w Nowym Jorku w dniu 19 grudnia 2011 r., wnoszę i domagam się w imieniu najmłodszych obywateli tego kraju o jak najszybsze ratyfikowanie wskazanego powyżej III Protokołu fakultatywnego.

Na podstawie art. 13.1 Ustawy o petycjach wnoszę o powiadomienie mnie w formie pisemnej listem poleconym o sposobie załatwienia niniejszej petycji wraz z uzasadnieniem, bez zbędnej zwłoki zgodnie z art. 10.1 Ustawy o petycjach.

Petycję podpisało 9349 sygnatariuszy.

Published inalienacja rodzicielskapetycjaprawa dzieckaprawo dziecka do obojga rodziców